Tytuł: |
Efektywność nawożenia dolistnego wybranych odmian ziemniaka w warunkach Podkarpacia |
Autor: |
dr inż. Bernadetta Bienia |
Promotor: |
prof. dr hab. inż. Barbara Sawicka |
Jednostka realizująca przewód doktorski: |
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, Wydział Agrobioinżynierii |
Krótka charakterystyka: |
Celem badań było określenie wpływu nawozów dolistnych z zawartością makro- i mikroelementów, stosowanych w formie chelatów, na produktywność ziemniaka oraz wybrane cechy jakościowe bulw. Ponadto badania miały na celu określenie przydatności odmian do bezpośredniej konsumpcji i przetwórstwa spożywczego w warunkach klimatycznych Podkarpacia. Badania oparto na doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 2013-2015 w Haczowie (woj. podkarpackie). Założono je metodą losowanych podbloków, w układzie zależnym (split-plot) w 3 powtórzeniach. Czynnikiem I rzędu były 4 odmiany ziemniaka (Agnes, Jelly, Viviana, Vineta) należące do różnych klas wczesności, zaś czynnikiem II rzędu − nawożenie dolistne: a) Fortis Duotop Zn Mn + Fortis Aminotop; b) Fortis B Mo + Ferti Agro; c) Fortis Duotop Zn Mn + Fortis B Mo; d) obiekt standardowy, bez nawożenia dolistnego. Aplikacja dolistna nawozów, wszystkich kombinacji, przyczyniła się do zwiększenia plonu ogółem, plonu handlowego, udziału masy bulw dużych w plonie oraz wzrostu zawartości witaminy C, cukrów redukujących, magnezu i manganu a obniżenia zawartości azotanów i sumy cukrów w bulwach badanych odmian ziemniaka. Ponadto zmniejszały skłonność do rozgotowywania bulw. Stosowanie nawozów dolistnych w warunkach Podkarpacia daje szansę na uzyskiwanie wysokich plonów bulw, o wysokiej wartości odżywczej i użytkowej. |
Obrona pracy doktorskiej: |
13.02.2017r. |
Tytuł: |
„Innowacyjność rolniczych spółdzielni produkcyjnych a ich efektywność produkcyjno-ekonomiczna na przykładzie województwa podkarpackiego” |
||
Autor: |
mgr inż. Małgorzata Górka |
||
Promotor: |
prof. dr hab. Henryk Runowski |
||
Jednostka realizująca przewód doktorski: |
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Wydział Nauk Ekonomicznych |
||
Krótka charakterystyka: |
Tematyka rozprawy dotyczy analizy i oceny innowacji wprowadzanych przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne działające na terenie województwa podkarpackiego. Badania polegają na analizie efektywności produkcyjno-ekonomicznej rolniczych spółdzielniach produkcyjnych o rożnym poziomie innowacyjności. Celem pracy jest zbadanie innowacyjności rolniczych spółdzielni produkcyjnych, identyfikacja uwarunkowań działań innowacyjnych oraz ocena efektywności produkcyjno-ekonomicznej rolniczych spółdzielni produkcyjnych o różnym poziomie innowacyjności. Przedmiotem badań są rolnicze spółdzielnie produkcyjne funkcjonujące na terenie województwa podkarpackiego zrzeszone w Regionalnym Związku Spółdzielni Produkcji Rolnej w Rzeszowie. Dane dotyczyć będą okresu 2004 – 2010.
|
||
Obrona pracy doktorskiej: |
20.01.2015 r. |
||
|
|
Tytuł: | Analiza zmian i prognozy rozwoju chowu i hodowli świń w województwie podkarpackim |
Autor: | dr inż. Janusz Kilar |
Promotor: | prof. zw. dr hab. inż. Maria Ruda |
Jednostka realizująca przewód doktorski: | Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie; Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt |
Krótka charakterystyka: | Celem pracy była ocena zmian w chowie i hodowli świń w województwie podkarpackim oraz określenie prognoz rozwoju tej gałęzi produkcji rolniczej do 2020 roku. Zakres pracy obejmował: analizę zmian ilościowych pogłowia świń; analizę zmian poziomu produkcji żywca wieprzowego; ocenę efektów doskonalenia stad zarodowych i rozmiarów produkcji materiału hodowlanego; ocenę zmian organizacyjnych i inwestycyjnych w gospodarstwach; prezentację warunków i technologii produkcji oraz dobrostanu świń; ocenę efektów produkcyjnych loch i tuczników w gospodarstwach produkujących żywiec wieprzowy; określenie orientacji rynkowych producentów żywca wieprzowego; zbadanie perspektyw rozwoju chowu i hodowli w aspekcie prognoz statystycznych wielkości pogłowia oraz zamierzeń producentów żywca wieprzowego i hodowców świń. Zakres czasowy zmian ilościowo-jakościowych w chowie i hodowli świń obejmował lata 1999-2006, natomiast prognozy statystyczne wielkości pogłowia oraz zamierzenia hodowców i producentów żywca wieprzowego zawierały przedział czasowy 2007-2020. |
Obrona pracy doktorskiej: | 17.12.2009 r. |
Tytuł: |
Przyrodniczy i gospodarczy aspekt uprawy Ipomoea batatas L. [Lam] pod osłonami w warunkach południowo-wschodniej Polski |
Autor: | dr inż. Barbara Krochmal-Marczak |
Promotor: | prof. dr hab. inż Barbara Sawicka |
Jednostka realizująca przewód doktorski: | Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, Wydział Agrobioinżynierii |
Krótka charakterystyka: | Celem pracy było opracowanie technologii uprawy batata z zastosowaniem osłon zakładanych ,,na płask’’, obsady roślin i odmian, określenie ich wpływu na wartość biologiczną i technologiczną oraz efektywność ekonomiczną produkcji. Zakres pracy obejmował: określenie plonu ogólnego i handlowego bulw, oznaczenie składu chemicznego bulw oraz ciemnienia miąższu bulw surowych i gotowanych. Eksperyment przeprowadzono w latach 2004-2006 w Żyznowie (woj. podkarpackie) metodą losowanych podbloków w 3 powtórzeniach. Czynnik I rzędu stanowiły technologie uprawy: tradycyjna – jako obiekt kontrolny, z zastosowaniem osłon z folii polietylenowej, z włókniną polipropylenową; czynnik II rzędu odmiany: Carmen Rubin, Goldstar i White Triumph; czynnik III rzędu: gęstości sadzenia: co 30, 40 i 50 cm w rzędzie, przy odległości między rzędami 75 cm. Technologie uprawy pod osłonami przyniosły wymierny efekt w postaci zwyżki plonu ogółem i handlowego, a także wzrostu zawartości suchej masy, skrobi, cukrów rozpuszczalnych, białka ogółem a spadek zawartości cukrów redukujących oraz pojaśnienie miąższu bulw gotowanych, w porównaniu z technologią tradycyjną. Optymalna obsada roślin wynosiła 33,33 tys. szt..ha-1. Odmianą najbardziej plenną, była Carmen Rubin, zaś o największej wartości biologicznej okazała się White Triumph. Najkorzystniejszym ekonomicznie wariantem okazała się uprawa odmiany Carmen Rubin, przy obsadzie roślin 26,67 tys. szt..ha-1. Badania nad tym gatunkiem w Polsce mogą przyczynić się do zwiększenia świadomości konsumentów o zaletach batata i zwiększyć jego spożycie. |
Obrona pracy doktorskiej: | 21.01.2009 r. |
Tytuł: |
Wpływ dolistnego stosowania stymulatorów wzrostu oraz Ekolistu na plony i jakość ziela serdecznika pospolitego (Leonurus cardiaca L.) |
Autor: | dr inż. Anna Kiełtyka-Dadasiewicz |
Promotor: | prof. dr hab. Stanisław Berbeć |
Jednostka realizująca przewód doktorski: | Akademia Rolnicza w Lublinie; Wydział Rolniczy |
Krótka charakterystyka: | W czteroletnim doświadczeniu polowym na glebie brunatnej wytworzonej z piasku gliniastego stosowano opryskiwanie roślin serdecznika stymulatorami wzrostu: Atonikiem AL (0,2%), Bio-algeenem (0,5%) i Biotrissolem T (0,5%) oraz nawozem dolistnym Ekolist S (1%). W pierwszym roku wegetacji stwierdzono dodatni wpływ wszystkich preparatów na wzrost i plony roślin. W kolejnych latach uprawy efektywność stymulatorów wzrostu (zwłaszcza Atoniku) zmniejszała się, natomiast Ekolist powodował istotny wzrost plonów niezależnie od wieku roślin. Zawartość flawonoidów w zielu zależała zarówno od wieku roślin jak również od stosowanych preparatów, przy czym rośliny jednoroczne najsilniej reagowały wzrostem zawartości flawonoidów. Ogólnie w czteroletnim okresie badań preparaty dolistne tylko w niewielkim stopniu różnicowały zawartość substancji czynnych w zielu serdecznika, jednak ze względu na dość duży wpływ na plony ziela, powodowały istotne zwiększenie plonu flawonoidów z jednostki powierzchni. |
Obrona pracy doktorskiej: |
27.09.2006 r. |
Tytuł: |
Organizacja i efektywność gospodarstw ukierunkowanych na produkcję żywca wieprzowego prowadzonych przez młodych rolników (na przykładzie województwa podkarpackiego). |
Autor: | dr inż. Dariusz Kusz |
Promotor: | prof. dr hab. inż. Maria Ruda |
Jednostka realizująca przewód doktorski: | Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Wydział Ekonomiczno-Rolniczy |
Krótka charakterystyka: | Głównym cel rozprawy była analiza organizacji i ocena technicznej, techniczno-ekonomicznej i ekonomicznej efektywności gospodarstw ukierunkowanych na produkcję żywca wieprzowego prowadzonych przez młodych rolników oraz poszukiwanie zależności pomiędzy efektywnością tych gospodarstw, a: stopniem specjalizacji, skalą produkcji żywca wieprzowego, wielkością ekonomiczną oraz powierzchnią użytków rolnych gospodarstwa. W pracy dokonano analizy rynku żywca wieprzowego, rynku kredytów preferencyjnych, przedstawiono charakterystykę czynników produkcji, organizację produkcji, wyniki produkcyjne i ekonomiczne oraz sytuację finansową badanych gospodarstw rolniczych. Dokonano także oceny wpływu stopnia specjalizacji, skali produkcji żywca wieprzowego, wielkości ekonomicznej i powierzchni użytków rolnych na efektywność gospodarstw. Stwierdzono, że wzrost skali produkcji był najistotniejszym czynnikiem przyczyniającym się do poprawy efektywności gospodarstw ukierunkowanych na produkcję żywca wieprzowego. słowa kluczowe: efektywność gospodarstwa rolniczego, organizacja gospodarstwa rolniczego, rynek żywca wieprzowego |
Obrona pracy doktorskiej: | 28.09.2004 |
Tytuł: |
Występowanie ryjkowców (Curculionidae) na uprawach lucerny siewnej (Madicago sativa L.) w regionie południowo-wschodniej Polski, ze szczególnym uwzględnieniem gatunku Sitona humerlis (Steph.). |
Autor: | dr inż. Marta Pisarek |
Promotor: | doc. dr Alicja Korcz |
Jednostka realizująca przewód doktorski: | Instytut Ochrony Roślin w Poznaniu |
Krótka charakterystyka: | Praca miała charakter faunistyczno-ekologiczny i dotyczyła ryjkowców – grupy owadów tworzących znaczne populacje w uprawach roślin motylkowych. Teren badań obejmował południowo-wschodnią Polskę. Plantacje zlokalizowane były na obszarze Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego. W pracy przedstawiony został skład gatunkowy, liczebność, struktura dominacji ryjkowcowatych na lucernie w aspekcie wieloletniego użytkowania kośnego oraz dynamika liczebności owadów w sezonie wegetacyjnym. Ponadto opracowano ekologię Sitona humerlis – gatunku, który najliczniej występował na lucernie siewnej. Czteroletnie badania laboratoryjne i terenowe obejmowały pełny cykl rozwojowy szkodnika oraz charakter uszkodzeń rośliny żywicielskiej. |
Obrona pracy doktorskiej: | 1999 |